Nieuw jaar, nieuwe reis!

Al heel snel nadat ik thuis (moest) komen na mijn reis in Indonesië in 2020 was het voor mij duidelijk: dit ga ik nog afmaken. Wat nog niet duidelijk was; wanneer dit zou zijn. In eerste instantie was ik optimistisch en tijdens maart en april 2020 dacht ik na het aflopen van de eerste lockdown op 1 juno weer het vliegtuig te kunnen pakken. Het bleek toch allemaal wat langer te duren. Daarna paste ik mijn plannen aan naar oktober 2021. Die maand zouden we met een hele groep naar Stockholm gaan voor het huwelijk van twee goede vrienden van ons. Hoe grappig zou het zijn om een Azië-reis te beginnen in Zweden? Echt vet hilarisch, al zeg ik het zelf. Maar dat paste uiteindelijk ook niet helemaal in hoe het leven liep. Ik kreeg in maart 2021 een nieuwe baan die ik niet zomaar wilde opzeggen en een nieuwe lockdown lag op de loer. De plannen konden weer in de ijskast.

Maar afgelopen lente begon het toch wel heel erg te kriebelen. Ik keek veel te veel video’s met titels als ‘the top 10 places to visit in Cambodia’ en ‘How to travel The Philippines’. Dat zag er allemaal ook wel heel vet uit. Zodoende breidden mijn plannen uit van nog even twee maanden in Indonesië verblijven naar een veel langere reis van tenminste een half jaar. Op werk begon ik eens voorzichtig te peilen of zoiets überhaupt een mogelijkheid was, of dat ik dan ontslag zou moeten nemen. Maar gelukkig kon het een en ander vrij makkelijk geregeld worden, en kon ik zeven maanden verlof opnemen! Ik koos wel nog voor een enigszins veilige tijd om te gaan reizen, namelijk vanaf februari 2023, voor het geval er nog eens een najaars/wintergolf de kop opstak. Die lijkt voorlopig uit te blijven.

Route

Zeven maanden, poah. Dan kan je een hele hoop zien. Dat klopt! Deze keer gaat de reis niet alleen naar Indonesië maar naar Thailand, Laos, Cambodja, Vietnam, de Filipijnen, Maleisië, Singapore, Indonesië en Oost-Timor. Echt origineel is deze route natuurlijk niet; deze route door Zuidoost-Azië wordt ook wel de ‘Banana Pancake Trail’ genoemd. Miljoenen backpackers hebben al eens een enkeltje Bangkok gekocht om Zuidoost-Azië in een maand of 3 tot 6 te verkennen. Om toch nog een beetje origineel te blijven heb ik ook Oost-Timor aan het lijstje toegevoegd (zoals ze bij de GGD reisvaccinaties zeiden: ‘daar gaan niet zoveel mensen heen!’) En ik heb geen enkeltje maar een retourtje, gezien de prijzen van vliegtickets per minuut stijgen. Bovendien weet ik al ongeveer wanneer ik weer aan het werk moet, dus een retourtje is dan wel zo makkelijk.

Natuurlijk moet je van tevoren niet teveel plannen, maar toch heb ik de route van de eerste drie maanden al redelijk vast staan qua tijdsplanning. Dat komt omdat ik een aantal keer tegen het einde van het ‘goede’ seizoen of aan het begin van het ‘slechte seizoen’ zit. Zo ga ik eerst naar Noord-Thailand, omdat vanaf maart burning season aldaar echt begint. De luchtkwaliteit is dan belabberd omdat de lokale boeren hun velden verbranden om ze klaar te maken voor het nieuwe seizoen. In maart ben ik in Laos en Cambodja, waar tegen die tijd hot season begint. De temperatuur kan tegen het einde van de maand oplopen tot 40 graden. In april ben ik dan in Vietnam, waar het eigenlijk altijd wel goed toeven is. Begin mei vertrek ik naar de Filipijnen, waar aan het einde van die maand het orkaan (cycloon? tyfoon?)-seizoen begint. Ik had beter tussen november en januari kunnen vertrekken, maar het zal allemaal wel goed komen.

Na de Filipijnen ligt de rest van de route nog totaal open. Ik weet nog niet of ik eerst naar het zuiden van Thailand ga, of direct door naar Maleisië on Zuid-Thailand de laatste weken van augustus mee te pakken. Ook weet ik nog niet zeker welke eilanden in Indonesië allemaal op de lijst komen. Ik wil sowieso naar het noorden van Sumatra voor een jungletrek in Bukit Lawang en het Tobameer, dat wel. Maar ga ik daarna nog twee weken chillen op Bali, of ga ik gelijk door naar Soemba en Timor zodat ik makkelijk de grens met Oost-Timor over kan steken? Celebes lijkt mij ook nog erg vet en Flores wil ik ook nog graag weer zien. Gelukkig heb ik nog tot juni om hier over na te denken. Wat natuurlijk wel vast staat, is dat ik eind augustus weer in Bangkok moet zijn voor de terugvlucht.

Voorbereidingen

Ondanks dat februari 2023 lange tijd ver weg klonk, is het nu opeens al over een paar weken! En ik moet voor die tijd nog best wel wat doen. Wat dan allemaal? Nou:

• Een onderhuurder voor mijn huis vinden
• Visum voor Vietnam regelen
• Sowieso alle visumregels uit mijn kop leren zodat ik niet voor verrassingen kom te staan
• Nieuwe schoenen en kleding kopen (de vorige keer had ik maar 1 korte broek, dat was niet handig)
• De halve Decathlon leeglopen (DEET, reishandoek, powerbank, wereldstekker etc.)
• Hopelijk de tweede keer wel slagen voor mijn rijbewijs
• Reis- en ziektekostenverzekering goed nalopen
• Alle reisgidsen van de Broese lezen

Gelukkig heb ik een aantal dingen al wel gedaan. Vanmiddag heb ik mijn vaccinatie gehaald. Enkelvoud ja, deze keer hoefde ik alleen een tyfusprik. Die is 3 jaar geldig, en laat het vandaag nou precies 3 jaar geleden zijn dat ik de vorige had. Inmiddels zit ik al op pagina 3 van mijn vaccinatieboekje, maar met COVID is dat natuurlijk wel een beetje valsspelen. Ook zijn zaken als een nieuwe creditcard en een internationale bankrekening al geregeld. En gelukkig heb ik nog veel spullen van de vorige keer die ik kan gebruiken.

Wat ik ook al gedaan heb is afscheid nemen van een aantal mensen. Dat klinkt heel dramatisch, maar het valt wel mee. Twee vrienden zijn al twee maanden aan het reizen in Midden- en Zuid-Amerika en komen (waarschijnlijk!) pas terug als ik al weg ben. En over weggaan gesproken, weet je wie zo origineel waren om precies op dezelfde dag als ik op reis te vertrekken? Mijn zus en zwager. Zij gaan 7 maanden roadtrippen door Mexico, de Verenigde Staten en Canada. Zij hebben ook een blog die verdacht veel op deze lijkt (of is het andersom?) Lijkt het je veel interessanter om hun blog te lezen dan de mijne? Dan kan je HIERZO klikken!

Nou, dat was alweer een veel te lang stuk met veel te weinig plaatjes (volgende keer meer hoor). Daarom zeg ik nu welterusten en tot de volgende keer!