Voor vertrek odz blog 1

Nou daar gaat ‘ie dan; Thijs op reis is live. In deze blog zal ik jullie een beetje op de hoogte houden van wat ik de komende drie maanden allemaal meemaak in Indonesië. Hopelijk gaat dat zonder al te veel reisblogclichés maar gewoon op zijn Thijs.

Cliché 1 kan ik alvast onderuit helpen. Je moet namelijk in een reisblog namelijk vertellen dat het al jaaaaarenlang je grootste droom was om hiernaartoe te komen. Dat is bij mij niet per se het geval. Ik had zeker al jaren interesse in Indonesië, maar of ik er ooit naartoe zou willen wist ik niet. Wel wilde ik graag een stukje meer van de wereld zien. Een aantal jaar geleden ben ik namelijk een maand met de trein door Centraal-Europa heen gegaan. Het bezoeken van nieuwe plekken en het leven uit een backpack beviel mij wel. Ik had toen alles tot op het detail voor de gehele maand dat ik op pad zou zijn, van toelaat de trein vertrok tot welke bus ik moest nemen naar het hostel, en van voorgekochte Museumkaartjes tot woordenlijstjes in het Sloveens aan toe. Toch wilde bij een toekomstige reis wel binnen Europa blijven, want zoveel heb ik nou ook weer niet van ons eigen continent gezien (ik ben nog nooit in Londen of Parijs geweest bijvoorbeeld). Pas tijdens het schrijven van mijn master scriptie over de dekolonisatie van Indonesië dacht ik opeens ‘goh, ik zou er wel eens naartoe willen!’. En toen ik eenmaal een beetje begon met werken kwam ik erachter dat zo’n reis nog betaalbaar was ook.

Langzaamaan begon ik een beetje te plannen. Het was gelijk duidelijk dat ik naar de eilanden Sumbawa, Flores, Sumba en Timor wilde. Waarom deze eilanden? Nou, omdat ik hier tijdens mijn master verschillende onderzoeken over geschreven heb! Daar zal ik in latere blogs vast meer over vertellen. Bali en Lombok liggen daar dan weer naast en Java is natuurlijk het centrum van het land, dus deze kwamen ook op de lijst. En daartussenin liggen weer andere leuke eilanden zoals Nusa Penida, de Gili-eilanden en Komodo. Genoeg om drie maanden te vullen. Maar in tegenstelling tot mijn treinreis avontuur wilde ik nu zo min mogelijk van tevoren plannen. Ik heb dus alleen een aantal vliegtickets en een hostel in Jakarta voor de eerste nachten geboekt. Volledig anders dan toen en het voelt dan ook veel spannender!

Het is inmiddels een paar dagen voor vertrek. Er moeten nog een aantal zaken geregeld worden voor vrijdag maar daar wil ik nu niet over schrijven. In plaats daarvan wil ik kijken naar de dingen die al wel geregeld zijn! Zo heb ik afscheid genomen van mijn collega’s op werk, een nieuwe stevige backpack gekocht, deze blog opgestart (eigenlijk heeft mijn zwager dat gedaan) en alle prikken gehaald. Ook heb ik EIN-DE-LIJK mijn visum binnen waarmee ik 60 dagen aaneengesloten in Indonesië kan verblijven zonder tussendoor het land te verlaten of het visum ter plaatste te laten verlengen. Hoogtepunt was mijn afscheidsfeestje op zaterdag de 18e. ’S middags kwam het bestuur van mijn vereniging al langs om te lunchen (lees: een brak ontbijt) en ’s avonds kwamen er een zooitje vrienden langs. Ik ga jullie missen!

Ik kijk heel erg uit naar de komende maanden en heb veel zin in zon, strand en lekker eten, maar ook in de culturele en historische dingen die Indonesië heeft. Maar om realistisch te blijven zijn er natuurlijk ook dingen waar ik niet naar uitkijk. Ik ga mijn vrienden en de zwemvereniging echt heel erg missen. Ook weet ik van de vorige keer dat alleen reizen soms eenzaam kan zijn. Om het verder licht te houden; ik ben ook als de dood dat ik oog in oog komt te staan met bizar grote spinnen. Maar goed, niet alles kan altijd prettig zijn en op momenten dat ik er doorheen zit kan ik mij troosten met het feit dat ik ook een ticket naar huis op zak heb. Wanneer dat is? Dat weet ik al maar ik ga hier geen spoilers geven natuurlijk. Jullie moeten maar deze blog volgen om daarachter te komen 😉.